Na mijn zwangerschap woog ik flink wat kilo’s boven de 100 en daar voelde ik me alles behalve prettig bij. Lichamelijk bleek ik helaas ook het een en ander te mankeren, waardoor ik heel veel moeite had met bewegen. Dus besloot ik om te gaan afvallen met shakes, maaltijdvervangers, Sonja Bakker, Atkins, nou noem ze allemaal maar op. Ik heb het allemaal geprobeerd en vooral met wisselend succes.

Uiteindelijk lukte het me na jaren om aardig wat af te vallen, rond de 95 kilo te blijven hangen en ook dat is alles behalve een gezond gewicht gezien mijn lengte. Ik wist gewoon niet meer wat ik nog meer zou kunnen proberen. Noem het toeval, maar in januari 2016 was ik er klaar mee en ging ik via het internet op zoek en kwam bij Lijf & Balans uit. Ik was vooral op zoek naar iemand die verder keek dan alleen de “schijf van 5” en die mij uit kon leggen waarom ik maar niet verder af viel. Zo kwam ik bij Annet terecht.

In ons eerste gesprek hebben we vooral doorgenomen wat ik at, welk programma het beste bij mij en mijn gezin zou passen, wat ik beter niet kon eten en wat juist wél. Geen wijzend vingertje met “dit mag niet en dat mag niet en zus en zo mag niet”. Een hele andere benadering en een duidelijk overzicht gegoten in een tabel met kleurtjes. Groen = ja dat is een prima keuze, oranje = dat mag je af en toe best een keertje en rood = het is beter als je dit laat staan. Zeg nou eerlijk, dat voelt toch al een stuk prettiger dan “nee, mag niet!”. De combinatie van shakes, repen en een gezonde avondmaaltijd paste prima in mijn gezin.

In het begin ging het redelijk makkelijk en hield ik het eetpatroon zonder moeite vol, maar omdat ik al een hoop was afgevallen, ging het steeds langzamer en kwamen alle valkuilen waar ik vroeger met open ogen in trapte weer tevoorschijn. Mijn coach, Annet leerde me daarmee om te gaan door mijn gedachten om te buigen zodat ik de valkuilen eerder zag aankomen en erop kon inspelen. Geen enkele keer heeft ze gezegd wat ik zo vaak tegen mezelf heb gezegd, dat ik een loser was en helemaal niks kon volhouden, totaal geen zelfdiscipline had en ga zo maar door. Zij leerde me om te kijken naar de dingen die juist wél goed gingen en als ik dan toch in een valkuil was getrapt, dat ik dan niet zo vreselijk streng voor mezelf moest zijn.

Met vallen en opstaan, huilbuien, wat onsjes er af, wat onsjes er aan, boos, verdrietig en teleurgesteld zijn omdat ik weer eens een verkeerde keuze maakte, leerde ik waarom ik juist op bepaalde moment wel in de valkuilen trapte en wanneer juist niet. Letterlijk tot tien tellen en benoemen waarom ik wilde snaaien, gaf mij steeds meer inzicht in mezelf. En leerde ik vooral hoe ik die valkuilen moest omzeilen, om er niet in te blijven hangen, mijn negatieve duivelse stemmetje de mond te snoeren en vooral om van een misstapje geen hele mislukte dag te maken. Nu maak ik veel bewustere keuzes en niet alleen qua voeding. Ik ben in totaal meer dan 50 kilo afgevallen, maar geestelijk ben ik zo veel meer kwijt!

Ik heb grenzen verlegd, dingen gedaan die ik nooit durfde, ben veel meer gaan sporten, ga uitdagingen en conflicten niet langer uit de weg, heb een treffende tekst op mijn ribben laten tatoeëren, hoef niet meer te struinen tussen de zogenaamde “grote maten mode” en niet geheel onbelangrijk: ik ben trots op mezelf! En als ik dat per ongeluk vergeet, helpt mijn tattoo mij wel weer herinneren.